بصیرباش

الا و لا یحمل هذا العلم الا اهل البصر و الصبر

بصیرباش

الا و لا یحمل هذا العلم الا اهل البصر و الصبر

ولایت از ما چه می خواهد؟

بتازگی رسانه های خبری، متن کامل بیانات منتشر نشده رهبر معظم انقلاب اسلامی در جمع اعضای فراکسیون انقلاب اسلامی مجلس هشتم- 21 دی 1388- را منتشر نمودند.
این سخنان ، پس از قرائت نامه ی این جمع، که حاوی گلایه هایی از وضع موجود و انتقاد از آقای علی لاریجانی و همچنین ابراز نگرانی از برخی مواضع و عملکرد دولت و شخص رئیس جمهوربوده ، بیان شده که همه ی شما عزیزان را به بازخوانی این سخنان مهم توصیه می کنیم.
بدلیل اهمیت فوق العاده ی این فرمایشات، بخش هایی از آن را طی دو شماره نشریه ، تقدیم شما می کنیم:
                                                             
فرمایشات امام خامنه ای در جمع اعضای فراکسیون انقلاب اسلامی مجلس هشتم:

احساس تکلیف، خیلی باارزش است...
این منشی که شما دارید - یعنی احساس تکلیف،شناخت تکلیف و بعد پای فشردن بر آنچه که احساس شده لازم است و وظیفه ی شماست و ملاحظه ی چیزی را نکردن- جوهره ی نمایندگی است، این خیلی چیز باارزشی است....
مواضعی که امروز شما ابراز می کنید - که همین پافشاری بر مبانی انقلاب و اصول انقلاب و ارزشهای انقلاب و اینهاست- اکثریت عظیمی از مردم طرفدار این هستند.حالا ممکن است سلائقی مخالف باشند، لیکن حرف دل عامه مردم و توده مردم و بسیاری از خواص همین مبانی اصولی و ارزشهای اصولی است
گاهی ممکن است به شما وکیل الدوله هم بگویند ،اینها خیلی چیزهای مهمی نیست و هزینه ی زیادی ندارد.
توی مجلس آدمهای جورواجوری هستند. هر دوره ای هم که پیش می آید،وضع خاصی پیدا می کند. لیکن وقتی یک هسته ای مثل شماها، یک مجموعه ای مثل شماها در مجلس وجود دارد،این پایداری،این ایستادگی، این پافشاری بر مبانی،خیلی چیز خوبی است. اینها بعنوان یک سنت هایی در مجلس ها می ماند و به پیشرفت مجلس کمک می کند. بنابراین از اصرار بر امر صحیح و حق ولو با هزینه هایی هم همراه باشد،شما هرگز نبایستی پشیمان باشید. که البته می دانم که پشیمان نیستید.
من با این دو بزرگوار چه بکنم؟...
حالا من چه کار می توانم بکنم با این دو بزرگواری که اسم آوردید؟ نصیحت کنم؟سفارش کنم؟ یک بابی از این قبیل هست. اگر چنانچه نسبت به من پیشنهادی وجود داشته باشد،آقایان بگویند ما استفاده می کنیم. ما به این آقا چه بگوییم،یا چه جوری با او عمل کنیم؟ به آن آقا چه بگوییم؟ چه جوری با او عمل کنیم؟ البته تا آن حدی که به ذهنمان می رسد و می فهمیم که می شود کرد و باید کرد،برخی از کارها را می کنیم،اما اگر آقایان پیشنهادی دارند،به من پیشنهاد کنند.
اما اینکه شما چه کار کنید،بنظر من قضیه را دو بخش کنیم. یکی نسبت به دولت، یکی نسبت به مجلس.
                                                      
در مورد دولت چگونه باید رفتار کرد؟....
در مورد دولت، خوب، این اشکالاتی که شما گفتید، ممکن است بعضی اش وارد باشد منتها باید جمع بندی کرد. من این را بارها گفته ام. اثبات و نفی ما نسبت به اشخاص، ناشی است از جمع بندی که ما نسبت به این آدم یا نسبت به این دولت یا نسبت به این جریان داریم. این به معنای این نیست که هیچ نقطه ی منفی ای در این جایی که ما داریم تاییدش می کنیم نیست، خوب ،چرا، نقطه منفی هم هست، منتها من وقتی مقایسه می کنم بین آن نقطه منفی و آن نقاط مثبت، می بینم که آن نقاط مثبت ترجیح پیدا می کند، خوب نتیجه ی جمع بندی می شود این. بنظر من باید اینجوری عمل کرد.شما هم تذکراتتان را بدهید اگر منکری می بینید نهی از منکر کنیداگر چنانچه معروفی هست که زمین مانده امر به معروف کنید اما این موجب نشود که آدم این منکر را یا این نقطه ی منفی را بهانه قرار بدهد و راهش را جدا کند.یا فرض کنید که فاصله ایجاد شود،یا تعارض کند، یا تخریب کند، کما اینکه بعضی ها هم همین جورند.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد